Ik rijm omdat het vriest

Het is zeker de witste winter van de eeuw
Vinden jullie dat leuk, al die sneeuw?
Ik ben een duiveltje, geef mij maar de hitte
Die gevlokte kou zie ik echt niet zitten.

Hé drommels in de file
Met jullie kippenvel op vier wielen
Sta daar niet stil als debielen
Maak van jullie auto's sneeuwmobielen!

Komkommers lachen zich krom

Proficiat! Komkommerfabriek "Groenoogen" uit Zwijnegem bij Geveldam heeft om pesters het pesten af te leren de ezelsoren ingevoerd waarover ik de laatste keer vertelde. Het was een schot in de roos. De eerste die de oren op moest zetten was de directeur zelf, meteen gevolgd door de voorzitter van de raad van bestuur. Ze probeerden eerst hun flappen te verbergen onder een hoge hoed, maar die waaide meteen weg en een muts kregen ze ook niet op. Er zat dus niets anders op dan de ezelsoren waardig te dragen. Maar wanneer s'avonds bleek dat de grijze wappers op hun ezelskop waren vastgegroeid,hebben de deftige heren toch enkele keren hard gevloekt. Ach, misschien komen ze tijdens het slapen weer los. En anders, een directeur moet zijn personeel maar niet pesten.

Ezelsoren voor pestkoppen (behalve voor Fee, natuurlijk)

Pesten grote mensen elkaar op het werk? Dan moet hun baas die maar op dezelfde manier straffen zoals ze dat lang geleden op school deden. Laat ze met ezelsoren op hun kop een hele dag aan de ingang van de fabriek staan. Kunnen de anderen ook eens lachen. En geen loon natuurlijk, die dag. Een hele week tv-verbod en zonder eten meteen naar bed. Dat zal ze leren!

Donny Do kapt je haar zonder schaar

Stop! Vriest het dat het kraakt zoals nu, ga dan niet naar je gewone kapper, maar ontdek iets gloednieuws bij Donny Do. Die heeft een kapsalon op het kerkhof achter de Griezelfabriek. Om je haar de perfecte snit en een schitterende glans te geven gaat deze kunstenaar van de schaar puur natuur te werk. Met niets anders dan de vrieskou tovert hij je oudbakken haardos om tot een onweerstaanbaar kapsel. Dat doet hij zo. Eerst wast hij je haar met zuiver water uit de graftombe van baron Kleirekier. Dan laat hij je een uurtje uitwaaien op het kerkhof (zorg ervoor dat je warm bent aangekleed) tot je haar helemaal stijf bevroren is. Ten slotte breekt hij met een simpele krak je haar af op de gewenste lengte. Er komt geen kam of schaar aan te pas. Ben je een beetje bang, kom dan met enkele vriendjes of met je mama naar de kapper.

Poetsen, liever niet

Mams heeft een emmer met water en een dweil in mijn handen gestopt. 'Ga je kamer poetsen', heeft ze bevolen. Is het niet genoeg dat ik elke dag tweemaal mijn tanden poets?! Moet ik ook nog de vloer poetsen? Dan nog liever mijn schoenen. Of mijn fiets. Een blinkende fiets, daar heb je tenminste iets aan. Poetsen! Laat dat maar aan mevrouw Proper over, die in onze straat woont. Zij poetst elke dag alles in haar huis, tot de schoorsteen toe. Vorige week kwamen werkmannen nieuwe ramen met dubbel glas bij haar installeren. Ze heeft haar nieuwe ramen zo hard gepoetst dat ze vandaag alweer enkel glas heeft.

Overstroming laat vissen vrij

Bij Dorien zijn alle vissen gaan lopen. Ik bedoel: ze zijn weg gezwommen uit de vijver in hun tuin. Door de regen van de laatste dagen was de beek overgelopen. De hele tuin stond blank. De vissen zagen hun kans schoon. 'Kom jongens, we zijn hier weg! We slaan een vinnetje in de wijde wereld!' Het water loopt sinds vandaag terug in de beek en de vijver van Dorien is tot de rand gevuld, maar van de vissen geen spoor. Die zwemmen natuurlijk ergens anders, vrij als een vogeltje. Hebben die vissen gelijk of niet? Wat zou jij doen doen als je heel je leven hetzelfde kamertje zou moeten op- en aflopen?

Dromen zijn bedrog

Ik droomde deze morgen dat ik wakker was en croissantjes zat te eten aan onze keukentafel. Ondertussen stond mams aan mijn bed maar te roepen van "Opstaan!" en "Uit je bed!" en "Luie wannes!" Wist ik veel! Ik hoorde enkel het kraken van de croissantjes tussen mijn tanden. Lekker droompje. Maar toen ik eindelijk wakker was en aan tafel ging, had mams alweer afgeruimd. Niks croissantjes, ze had ze allemaal zelf opgegeten. "Dat zal je leren niet uit je bed te komen", grinnikte ze. Dromen zijn bedrog!

Boekenbeurs-Stanny maakt Eric blij

Eric heeft zijn signeersessies op de Boekenbeurs achter de rug. En fijn dat hij het vond! Maar nog meer plezier beleefde hij achteraf, toen hij dit weekend een berichtje kreeg van Stanny, die dinsdag met zijn ma en pa en zijn zus op de Boekenbeurs was. Stanny ging naar huis met een gesigneerde 'Benno en de Griezelfabriek'. En nu komt het... Vrijdag had hij mijn boek al uitgelezen. Wacht, lees het zelf maar. Hier is het berichtje dat hij naar Eric stuurde.

Toen ik thuis kwam, ben ik beginnen lezen. Ik dacht eerst dat ik in twee weken het boek ging uitlezen maar we zijn nog maar vrijdag en ik heb hem nu al helemaal uit. Ik vond Benno en de griezelfabriek zo leuk en spannend dat ik het een doorleesboek vind. In de meeste boeken lees maar twee hoofdstukken per dag, maar bij dit boek heb ik elke dag een vierde van het boek gelezen. In het begin snapte ik het niet goed maar achteraf begon ik het te snappen en dan werd het heel leuk. Ik vond het niet echt eng maar wel heel erg spannend.
Groetjes
Stanny (en de mama)

Nu zit Eric hier fier te glimmen als een opgepoetst koperen keteltje. Bedankt hoor Stanny! Er zat ook een foto bij het berichtje. Die lap ik er gewoon bij, zodat jullie kunnen zien wie die geweldige Stanny is! Hij lijkt een beetje op mij, vind ik.

Kriepers om je een aap te schrikken op de boekenbeurs

Ik heb een handvol kriepers losgelaten op de boekenbeurs. Ze houden van boeken. Ze nestelen zich tussen de letters. Wanneer je de bladzijde van een krieper openslaat... dan hoor ik het wel. Je gilt harder dan een hele straat winkelalarmen die tegelijkertijd afgaan. Je schrikt je een aap. Wat zeg ik: een orang-oetang. Je loopt brullend twintig keer rond de boekenbeurs, zo waanzinnig bang ben je. Je kan maar op één manier weer tot rust komen en dat is door in hal 4 in stand 405 van de Standaard Uitgeverij / Manteau een kijkje te nemen in een van mijn twee Benno-boeken. Lukt altijd! Je kan kiezen tussen Benno en de Griezelfabriek en Benno en het Drakengeld. Dit werkt het best vandaag, tussen 11 en 13 uur. Dan zit Eric aan het signeertafeltje. Kom je hem even goeiedag zeggen?

Lief poesje zoekt nieuwe thuis

Het heksenaccident van zaterdag krijgt een kattenstaartje. Weet je nog dat heks Helleveeg tegen een paal aanvloog? Wel, ze kan door dat ongeval niet meer vliegen. Drankjes brouwen zit er ook niet meer in. En omdat ze niet meer van de jongsten is, is ze vandaag naar het oudeheksenhuis verhuisd. Maar daar mag ze geen huisdieren houden. Daarom deze oproep. Wie wil haar heksenkat, Katje Hellegat, een nieuwe thuis geven? Zoals alle heksenkatten is dit katje niet zonder handschoenen aan te pakken. Katje Hellegat krabt alle muren kaal, blaast als een adder, jaagt de postbode weg, gaat met al je spullen aan de haal, gaat nooit in haar bakje (maar altijd boven aan de trap), wast zich nooit, klauwt alle truien kapot, haalt je huiswerk overhoop en miauwt dat je er buikpijn van krijgt. Maar voor de rest is ze heel erg lief. Wil jij het nieuwe baasje van Katje Hellegat worden? Stuur me dan snel een berichtje.

Er is een griezelig accident gebeurd

Deze morgen toen ik naar de bibliotheek fietste hoorde ik boven me plotseling het gefluit van vuurwerk. Maar het was geen vuurwerk. Het was Dora Helleveeg die op haar racebezem na het jaarlijkse heksenbal terugkeerde naar Halloween. Ze schoot van hot naar her als een ballonnetje dat je net hebt opgeblazen en dan loslaat. KNAL tegen een paal. Dat komt ervan als je na een paar ketels huppelbrei op je bezem kruipt. Drinken en vliegen gaan niet samen, zelfs niet voor heksen.

Kijk nu, je krijgt een mini-luisterboek cadeau!

Hé! Je kunt me nu ook horen en zien. Ben je benieuwd? Speel dan maar gauw het filmpje af. Eric heeft het zelf bij mekaar gebrabbeld met die grote mond van hem en er wat geluidjes van hier en daar aan toegevoegd. De tekeningen zijn van José da Cruz en komen natuurlijk uit mijn boek. Sstt! Eric leest voor...

Griezel mee met mijn fanmail

Hoera! Ludo heeft mij fanmail gestuurd. Het is een geweldig toffe tekenfilm-wenskaart voor Halloween. Ik vind hem zo leuk dat ik hem met iedereen wil delen. KLIK HIER en de griezelshow kan beginnen. Zet ook het geluid aan. Echt schrikken zal je niet, maar mooi is het in elk geval.

Griezelig bedankt Ludo!

Twee in de plaats van drie

Ik eet zo graag hete pepers! Hoe heter hoe liever, dat is nu eenmaal zo met een duiveltje. Deze middag had ik drie superhete pepertjes in mijn brooddoos. Ik heb ze hap hap hap naar binnen gespeeld. Lekker! Maar toen ik een uurtje later in de les van meester Frank een boertje liet, kwam er een vlam uit mijn mond. Die vloog tot tegen het plafond, ketste af en stortte zich als een kamikazepiloot op het achterhoofd van meester Frank die net een rekensom op het bord schreef. Eerst kwam er een beetje grijze rook uit zijn haar. En toen een klein vlammetje. Ik riep nog: 'Meester Frank, uw haar!' Maar hij snauwde dat ik onmiddellijk weer moest neerzitten. Dat deed ik dan maar. Tot het vlammetje op meester Frank meer en meer op een kampvuur leek en iedereen in de klas 'Brand!' begon te schreeuwen. Toen ben ik hem toch maar ter hulp geschoten en goot ik over zijn hoofd het emmertje leeg dat bij het schoolbord staat. Meester Frank werd zo kwaad dat hij geen woord meer kon uitbrengen. Hij viel neer op zijn stoel, nam met beide handen zijn haar vast en trok het van zijn hoofd. Dat was wéér schrikken, want wij wisten niet dat meester Frank een toupetje droeg. Eind goed al goed, maar ik zal vanaf nu in de middagpauze toch maar wat minder pepertjes eten. Twee in de plaats van drie misschien?

In onze straat is een olifant door de grond gezakt

Dat komt er van. Er lopen veel te veel olifanten rond. Vroeger hadden alleen heel rijke mensen een olifant, maar nu koopt iedereen er een. Sommigen zelfs twee of drie. Er zijn grote en kleine olifanten, sport-, 4x4-, vracht- en sportolifanten. Er zijn er trage en snelle, maar meestal zijn ze met zoveel tegelijk onderweg dat er geen doorkomen aan is en dat ze kop-staart stapvoets vooruit moeten schuifelen. Ze zijn ook bijna altijd veel te groot voor de passagiers die ze moeten dragen. En dan te weten dat ze speciaal voor die kudde bijna heel het land hebben aangestampt. Nee, er lopen veel te veel olifanten rond. 't Wordt tijd dat de mensen eens op iets anders gaan zitten.

Kijk uit voor Drakengeld op de boekenbeurs!

Op dinsdag 2 november van 13 tot 15 uur en op woensdag 3 november van 11 tot 13 uur zit Eric op de boekenbeurs in de stand van De Standaard Uitgeverij / Manteau om mijn nieuwe Benno-boek te signeren. Je weet wel, Benno en het Drakengeld. 't Mag ook mijn eerste boek zijn, natuurlijk. Of nog beter: mijn beide boeken. Iets anders mag hij ook signeren: een buik of een arm of een bierviltje of een boterham of een zakdoek (alleen als hij proper is) of ... toeternitoe. Als hij zijn naam maar ergens in kan kerven, maar bij voorkeur toch een boek van mij. Daar worden wij het meest vrolijk van. Misschien dansen we dan zelfs de hurlepup.

Haal je korte broek maar weer uit de kast

Joepie! Geen kou te bespeuren. Ik hoop dat de deur voor mevrouw de Herfst en meneer de Winter nog lang gesloten blijft. Met een beetje geluk kunnen we in korte broek naar de boekenbeurs.

Mijn nieuwe avontuur knettert op de boekenplank!

Héhé! Eindelijk! Amai! Sappernollekes! Hete petoet! Dat heeft nogal geduurd, hoor. Eric schrijft met een trage pen. Maar beter laat dan nooit, zeggen ze. Dus hier is, na lang wachten, het enige, echte tweede boek van mezelf en mijn halloweenvrienden. Pas op, ze zijn niet allemaal even vriendelijk. Sommige zijn voor geen meter te vertrouwen. Met hun lelijke smoel vliegen, slijmen en kruipen ze tussen de letters. Gelukkig komen we ook heel wat grappige, knullige en snullige schepsels tegen. Ga je eens kijken of 'BENNO EN HET DRAKENGELD' al bij jou in de boekwinkel staat?

Nieuw Benno-boek in aantocht!

Ik weet het: in mijn dagboek is het lang stil geweest. Maar eindelijk is het zo ver! Na veel schrijven, veranderen en schrijven en veranderen en nog eens schrijven heeft Eric een nieuw Benno-boek klaar. Natuurlijk speel ik de hoofdrol. Fee is er ook bij en mijn duivelse pa Sylvianus en Suliman en andere oude bekenden. Maar er zijn ook heel veel nieuwe grappige en minder grappige griezels. Sommige zijn zelfs héél gevaarlijk. Meer mag ik nu niet vertellen. Alleen: dit nieuwe boek is nóg spannender dan het eerste! Ik ben wel een beetje ongeduldig, want het zal pas in oktober in de winkels liggen.

Eyjafjallajökull-gekul

Juf Lien, onze turnjuf, is nog niet terug uit de paasvakantie. Zij is op reis gegaan naar Bangkok. Door het stof van de Eyjafjallajökull-vulkaan vindt ze geen enkele piloot die haar naar hier wil vliegen. En Anneleen van onze klas is ook nog steeds niet terug uit New York.

Volgens Wikipedia is Eyjafjallajökull IJslands voor eilandbergengletsjer, maar volgens mij betekent het gewoon: omgekeerde stofzuiger.

Voor juf Lien en Anneleen en iedereen die snel een vliegtuig wil: bel Air Ali Baba voor zijn vloot vliegende tapijten. Die hebben nog nooit van stof last gehad.

Koppig eitje

Paasvakantie, leuk hé! Twee weken geen school. Heb jij ook paaseieren geraapt, deze morgen? Ik heb wel. Twaalf eieren vond ik deze morgen. Ze lagen in de keuken, in de eetkamer en in ons salon. Een ei lag in de zetel. Dat is niet erg slim van onze paashaas, want bijna was ik op mij ei gaan zitten. Waarom legt de paashaas zijn eieren niet gewoon in een mandje op het aanrecht? Gisteren zag ik een man die als twee druppels water op een ei leek. Zou die een dooier in zijn hoofd hebben?

De leukste computerles

De kat van juf Rita heeft de muis van onze klascomputer doodgebeten. Juf Rita is er achteraan gelopen met een bezem, maar de kat was sneller en is met de muis door het open raam naar buiten gesprongen. Van de eerste verdieping naar beneden. Frits, zo heet de kat, landde op haar poten, maar de muis niet. Die brak in stukken op de stenen tegels van de speelplaats. Stoute Frits! Maar toch ook een beetje cool, want we vonden het allemaal erg grappig om te zien hoe juf Rita met haar bezem op de speelplaats achter de kat aanzat. Het was de leukste computerles tot nu toe.

Wil je weelderige haren?

Ik wil later uitvinder worden. Ik ben ik nu al volop aan het experimenteren.

In de badkamer heb ik mams groeiversneller voor potplanten onder de shampoo geduiveld. Het werkt verbluffend goed. Na één wasbeurt komt je haar vanzelf omhoog.

Ik heb er al een naam voor: Sproei & Bloei.

Achteruittrapper

Ik heb de trappers aan mams haar fiets omgekeerd, haar rechtertrapper links en haar linkertrapper rechts. Nu rijdt ze elke dag achteruit naar school.

Het kan altijd nog gekker, natuurlijk.

Stortjes en bordjes

Weet je nog dat ik een paar weken geleden in de groentetuin van buurman Boer een bordje had neergezet ‘Verboden te verbieden’ omdat hij er zelf een bordje had gezet ‘Verboden te storten’? Welnu, de sneeuw is gesmolten en buurman Boer is uit zijn winterslaap gekomen. Naast mijn bord met ‘Verboden te verbieden’ dat naast zijn bordje staat met ‘Verboden te storten’ staat nu een derde, nog groter bord: ‘Verboden borden met verboden te verbieden te plaatsen.’ Maar ik hou vol. Weg met alle verbodsbordjes! Ik heb nieuwe plakkaten geschilderd en die heb ik zojuist in zijn tuin geplant. Er staan in zijn moestuin nu borden met bloemkolen, met boontjes en met ajuinen. ‘Hier gaan wij groeien’ heb ik erbij geschreven. Is dat niet veel leuker dan die stomme verboden-dit-en-verboden-datbordjes? Ik ben benieuwd wat buurman Boers volgende stap zal zijn.

Geen cel voor mij

Meester Frank heeft verteld dat het menselijk lichaam uit allemaal cellen bestaat. Wat?! Is elke mens een gevangenis? Ik wil geen gevangenis zijn. Jij wel? Ik wil dat mijn voeten vrij zijn om te gaan waar ze willen en dat mijn hoofd vrij is om te denken wat het wil. Met mijn mond wil ik zeggen wat ik wil en met mijn oren wil ik luisteren naar wie ik wil. En naar wat ik wil. Met mijn handen en mijn armen en mijn benen wil ik kunnen doen wat ik wil. Dat meester Frank in een gevangenis wil rondlopen, moet hij zelf weten. Ik niet. Is het niet geweldig om vrij te zijn?

Haïti

Ik hoop dat er hier nooit zo’n aardbeving komt als in Haïti. Kunnen we de kinderen in Haïti een school geven die steviger is? Dan kunnen ze langer naar school gaan en leren hoe ze huizen zetten die niet op hun kop vallen als er nog eens een aardbeving komt. Dan kunnen ze ook betere ziekenhuizen bouwen en zullen er meer dokters en verpleegsters zijn. Slimmere boeren zullen voor meer en lekkerder eten zorgen en slimmere machines voor betere wegen. Mams zegt dat het in Haïti zo erg is misgelopen door de politiek. Kunnen we die politiek afschaffen? Dan wordt het vast beter.

Wensen

Iedereen doet wensen met Nieuwjaar, ik doe mee. Voor mezelf wens ik een nieuwe fiets en voor Eric een nieuw boek met nieuwe avonturen voor mij. Omdat mams me zegt dat ik niet alleen aan mezelf mag denken (wat ik niet doe, want ik denk regelmatig ook aan Fee), wens ik voor haar en voor jou, eh … ook een fiets? Op de kerst- en nieuwjaarskaartjes die mams ontvangt staat bijna altijd hetzelfde: veel geluk en een goede gezondheid. En veel geld, dat komt ook dikwijls terug. Wel ja, misschien kan mams me van dat geld een fiets kopen. Wie weet!