Kerstneusjes

Gisteren heb ik van mams een lekker kerstcadeautje gekregen: neusjes! Een hele kilogram maar liefst. Ik had haar ook iets gekocht voor onder de kerstboom: een grote puntzak met … neusjes, want die lust ik erg graag. Ze was er blij mee en ik mocht al meteen proeven. Ik vind neusjes een prima kerstgeschenk. Ze lijken ook een beetje op een kerstboom, vind je niet? Oh ja, vrolijk Kerstmis!

Sneeuwgruwel

In Kopenhagen vergaderen ze zo goed over de opwarming van het klimaat, dat het al meteen afkoelt. Het is hier zelfs beginnen sneeuwen. Nee! De hele klas natuurlijk meteen de speelplaats op. En maar glijden en sneeuwballen gooien en sneeuwmannen maken. Meester Frank deed zelfs mee. Mams bleef onder het afdak. Zij geeft les aan het andere vijfde jaar, heb ik dat al gezegd? Mams houdt niet zo van dat witte spul. Ik haat het! Ik begin al te bibberen als ik nog maar aan koude handen denk. En van bevroren voeten word ik helemaal ziek. Mocht ik mijn toverkracht maar gebruiken, dan liet ik al dat ijsgedoe hier onmiddellijk smelten! Alleen hier, niet aan de Noordpool, hoor.

Verboden? Niks verboden!

Buurman Boer woont wat verder bij ons in de straat. Zijn echte naam is Louis, maar ik noem hem Buurman Boer omdat hij een grote tuin heeft waarin hij groente kweekt. Nu groeit er niets, natuurlijk, er ligt alleen maar lege aarde, of slijk want het heeft veel geregend. En in dat slijk, achter kieken- en prikkeldraad, staat een lelijk bordje: ‘Verboden te storten’. Ik vind dat er te veel verboden wordt. Dus heb ik deze namiddag ook een wat groter bordje gemaakt. Ik ben met mijn bordje onder het prikkeldraad gekropen en over de kiekendraad en heb het naast dat van hem gezet. Er staat op. ‘Verboden te verbieden.’ Dat zal hem leren.

Dank u Sinterklaasje!

Om het Sinterklaas gemakkelijk te maken, heb ik gisterenavond de voordeur open gezet. En weet je wat: hij is met paard en al binnengekomen. Ik weet het, want er lag deze morgen een dikke drol op de mat. Ik was er bijna in getrapt. Beste Sint, als u dit leest, wilt u dan uw schimmel alstublieft leren om op de wc te gaan? Voor een paard dat over daken loopt, kan dat zo moeilijk toch niet zijn. O ja, bril omhoog doen en niet vergeten door te trekken. Kunt u dat regelen? Dan wil ik u ook nog bedanken voor de lekkere chocolade. En voor het Benno-boek. Maar dat had ik al. Ik zal het aan Saartje geven, omdat zij nog altijd elk dag braaf haar goudvis uitlaat.

Paters met apenkuren

Lang geleden trok er een pater naar de brousse in Afrika om er zieltjes te winnen. Iedereen waarschuwde hem: ‘Blijf beter thuis, je gaat er rare ziektes krijgen.’ Maar deze pater was een koppige pater die naar niemand wou luisteren. Dus reisde hij toch naar donker Afrika. Daar deed hij veel goed werk. Iedereen feliciteerde hem voor zijn goede daden. Helaas raakte hij besmet, zoals ze hem in België hadden voorspeld. Hij kreeg de apenziekte en wou niet langer in een huisje wonen, maar in de bomen. Over heel zijn lichaam begon haar te groeien. Hij verleerde de gave van het spreken en kon op het einde enkel nog oe-oe roepen. Ik stel voor dat ze pater Baviaan heilig verklaren. Wat denk je, zullen we een aanvraag indienen bij de paus in Rome?

Laat elke dag je goudvis uit

Als je een vis hebt, moet je die elke dag uitlaten. Daar wordt hij gelukkiger van en ook mooier. Vissen willen immers ook wel eens een luchtje scheppen. Ze moeten een plasje doen, net als honden. En ze leggen ook worstjes, van die hele fijne sliertjes. Dus moet je ze uitlaten, anders doen ze dat allemaal in hun eigen water. Zou jij graag ik de wc-pot rondzwemmen? Dat heb ik gisteren tegen Saartje gezegd, toen zij haar goudvis meegebracht naar school om hem ons te tonen. Een uurtje geleden kwam ik Saartje tegen in het parkje. Ze klemde de bokaal met Snorkeltje erin, want zo heet haar goudvis, stevig tegen zich aan. Ze vond het leuk om zo door het gras te wandelen met Snorkeltje. Vanaf nu zal ze elke avond, na school, Snorkeltje uitlaten. Dat heeft ze me beloofd.

Betrapt

Ai! Buurman Beton heeft een duivels staartje gekregen. Mams heeft in onze vuilnisbak een lege tube snelverharder gevonden. Eerst heb ik het haar moeten opbiechten en dan aan de buurman: ‘Het spijt me meneer Beton, ik bedoel meneer buurman, maar ik denk dat ik een beetje een grap met u heb uitgehaald, toen ik per ongeluk een tube snelverharder in uw betonmolentje uitkneep. Ik kon er niet aan doen, het was gebeurd voor ik er erg in had.’ Ik zag dat de buurman mij een schop onder mijn broek wilde geven, maar hij zag net op tijd dat Mams stond toe te kijken. Gauw probeerde hij te doen alsof hij het grappig vond, maar het was maar een zuur lachje.

Echt waar, ik kon er niet aan doen. Als ik aan Fee denk, krijg ik ongelooflijk veel zin om iemand een poets te bakken. Ik denk tegenwoordig veel aan Fee.

Buurman Beton

Onze buurman is een super-doe-het-zelver. Baksteen per baksteen bokst hij zijn eigen garage in elkaar. Gisterenavond was hij de oprit aan het gieten. Maar de slimmerik bleef met zijn laarzen te lang in de betonpap staan en geraakte er niet meer uit. We hebben toen de brandweer opgebeld. Die heeft hem met een lier uit het verharde beton bevrijd. Heel de straat is komen kijken naar onze buurman die hulpeloos aan die kraan hing te bengelen. Nu staan daar twee lege, groene laarzen in het beton. Ik denk dat onze buurman de leukste oprit in heel het land heeft gemaakt.

Manden vol handen

Gisteren was het oudercontact in onze school. Mams – Queen Halloween – moest de hele avond uitleg geven over de kinderen in haar klas, want zij is de juf van 5B, weet je nog? Daar zat ze met op haar gekke kop de heksenhoed die ze sinds Halloween niet meer heeft afgezet. Ze gaat er zelfs mee slapen. In elk geval, niemand mocht haar een hand geven, want dat stond op bordjes die uithingen in de gang: “Wegens de Mexicaanse griep vragen wij u vriendelijk om de leerkrachten geen hand te geven”. Maar om één of andere reden deden al die bezoekers dat toch. En zo komt het dat mams is thuisgekomen met twee manden vol handen.

Een bladwijzer en droomplaatjes

Wist je dat er ook een BennoBladwijzer bestaat? Eric heeft die op zijn computer zelf gemaakt met enkele tekeningen uit mijn boek. Die tekeningen zijn van José da Cruz. Die vond mijn verhaal zo leuk dat hij meteen begon te tekenen en te tekenen en nog meer te tekenen. Hij was helemaal betoverd. Hij vergat zelfs te slapen. Toen zijn potlood op was, ging hij verder met een pen en toen de inkt voor die pen op was, pakte hij een penseel en daarna een grote kwast, maar dat lukte niet zo goed. Toen is hij eindelijk gestopt. Meneer da Cruz was zo moe geworden van al dat kliederen en kladderen dat hij tien dagen en nachten heeft geslapen. En wat denk je? Dat alle tekeningen toen af waren? Vergeet het! In zijn dromen schetste hij verder. Die slaaptekeningen werden de mooiste van allemaal, échte droomplaatjes! Kijk maar, op bijna elke pagina in mijn boek staat er iets van hem. En ook op die bladwijzer van mij. Als je Eric ergens tegenkomt moet je beslist zo’n bladwijzer vragen. Je krijgt hem voor niks!

Bijna waren we op Ketnet

Vrijdag en zondag was ik met Eric op de Boekenbeurs om als een echte grote schrijver handtekeningen uit te delen. Ik wilde helpen, dus had ik in het geheim zelf enkele berichten geschreven en opgestuurd naar de krant en naar de radio en televisie. En kijk, vrijdag stond mijn berichtje over J.K. Rowling in de Standaard der Letteren. Ik zal je nog meer verklappen: het scheelde geen haar of Ketnet was ons komen filmen, maar toen die mevrouw van de tv naar Eric belde en van hem hoorde dat mijn bericht eigenlijk een grapje was, stuurde ze haar tv-ploeg ergens anders heen. Stomme Eric! In de plaats van gewoon te zeggen dat het écht waar was. Dan had ik toch nog gauw een rubberen vleermuis tegen het plafond geplakt, zeker.

Weet je wie er nog meer waren? We zaten naast Mark Tijsmans en Kaatje van Ketnet! Wat een gouden glimlach heeft dat meisje, ik vind haar erg lief. Maar meer schrijf ik niet, want als Fee dit leest zou ze wel eens erg jaloers kunnen worden. Zoals je al kon vermoeden was Eric erg zenuwachtig. Hetty van Aar, die al veel meer boeken heeft geschreven dan hij, kwam hem moed inspreken. Toen ging het beter. Hetty van Aar heeft zelfs een boek van mij gekocht! Wie weet zit ze er op dit moment in te lezen, net als jij misschien, als je tenminste op de Boekenbeurs bent geweest en uit die eindeloze zee van boeken dat van mij hebt gevist.

Vlaamse ministers eensgezind op Antwerpse Boekenbeurs

Ook de Vlaamse ministers lieten zich deze ochtend door stakende treinbestuurders verrassen. Toen duidelijk werd dat zij niet op hun werk zouden geraken, kozen zij een andere nuttige bestemming. In groep wandelden zij naar de Antwerpse Boekenbeurs om daar ‘Benno en de Griezelfabriek’ te ontdekken in de stand van de Standaard Uitgeverij / Manteau. ‘Want wat meer fantasie zal ons deugd doen,’ sprak de minister-president. Of hij gelijk had! Een warme glimlach verscheen op de ministeriële gezichten zodra het boek werd geopend. Sommigen giechelden zuinig, anderen proestten het uit. En wanneer ze weer naar huis gingen, riepen ze uit één mond: ‘Zonder lach geen gezag!’

‘Benno en de Griezelfabriek’ is het eerste jeugdboek van Eric cLaVie dat net is verschenen bij uitgeverij Manteau. Een gr-gr-boek (grappig griezelig) voor kinderen vanaf acht jaar. Iedereen wordt er vrolijk van!

Eric cLaVie signeert op de Boekenbeurs, vrijdag 6 november van 12 tot 14 uur en zondag 8 november van 16 tot 18 uur.

J.K. Rowling bezoekt de Antwerpse Boekenbeurs

De beroemde schrijfster van de Harry Potter-boeken, J.K. Rowling was deze morgen onaangekondigd op de Antwerpse Boekenbeurs. De rijkste auteur ter wereld had zich vermomd als vleermuis om ongestoord de sfeer van de boekenbeurs te kunnen opsnuiven. Ze bediende zich daartoe van een toverspreuk die ze pas in haar aller-aller-allerlaatste Harry Potter-boek zal prijsgeven. Met een schrikwekkende duikvlucht boorde zij zich in de stand van de Standaard Uitgeverij / Manteau, waar ze tegen een stapel ‘Benno en de Griezelfabriek’-boeken te pletter sloeg. Een dierenarts uit de Antwerpse Zoo bracht de tot vleermuis omgetoverde schrijfster weer bij en schreef haar een week rust voor. J.K. Rowling hangt nu ondersteboven aan het plafond, pal boven het tafeltje waar Eric cLaVie vrijdag 6 november van 12 tot 14 uur en zondag 8 november van 16 tot 18 uur komt signeren.

‘Benno en de Griezelfabriek’ is het eerste jeugdboek van Eric cLaVie. Een gr-gr-boek (grappig griezelig) voor kinderen vanaf acht jaar. Wie het leest is er ondersteboven van!

Boekenbeurs bant alle kookboeken

Toen deze morgen de Antwerpse Boekenbeurs weer openging, waren alle kookboeken verdwenen. Heel veel stands zagen er plotseling heel erg leeg uit. SOS Piet werd gevraagd een oplossing uit zijn muts te toveren. Maar hoe vaak hij ook tot drie telde, de kookboeken bleven weg. Omdat de directeur de deuren dicht hield tot het mysterie zou opgehelderd zijn, was de rij wachtenden voor de Antwerp Expo al flink gegroeid. De mysterieuze verdwijning kwam het wachtende publiek ter ore en meteen brak paniek uit. ‘Geen kookboeken?! Geen kookboeken?!’ gilde een dame met een theeservies op haar hoofd. Ze viel flauw en haar theeservies aan diggelen. Bang voor nog meer ellende, werd SOS Piet gemaand om wat beter zijn best te doen. ‘1-2-3’ telde de beroemde tv-kok met een schril stemmetje, want hij had schrik dat ditmaal zijn saus niet zou pakken. Maar toen gebeurde het. Een rode flits en plotseling lagen alle lege schabben weer vol. Niet met kookboeken, maar met ‘Benno en de Griezelfabriek’-boeken. Toen dit nieuws de mensen buiten bereikte, stormden zij naar binnen en smulden van al die Bennoboeken alsof ze nooit iets lekkerders hadden geproefd.

‘Benno en de Griezelfabriek’ is het eerste jeugdboek van Eric cLaVie. Een gr-gr-boek (grappig griezelig) voor kinderen vanaf acht jaar. Om van te smullen!

Brand op de Boekenbeurs

Gisteren brak brand uit op de Antwerpse Boekenbeurs. Een nieuwsgierige lezer opende het boek ‘Benno en de Griezelfabriek’. Een geweldige vuurbal steeg op uit de opengeslagen bladzijde en zette meteen het dak van de Antwerp Expo in lichterlaaie. Dit gebeurde op de stand van de Standaard Uitgeverij / Manteau. De hemel boven de Boekenbeurs kleurde rood en de vlammen waren te zien tot in Mechelen. De brandweer was snel ter plaatse en bluste het vuur met water uit plastieken gietertjes, wat op luid boegeroep werd onthaald. Duizenden aanwezige boekenliefhebbers stortten zich vervolgens op de pompiers en rolden ze op in hun brandweerslangen. Daarna sloeg een durfal ‘Benno en de Griezelfabriek’ weer open op dezelfde bladzijde. En nieuwe vuurzee vulde de Boekenbeurs. De bezoekers gingen uit hun dak. Ze sprongen op en neer en dansten zingend rond de likkende vlammen als hongerige koppensnellers rond een potje mensenvlees. Het feest gloeide verder tot in de vroege uurtjes.

Zie je, als je in ‘Benno en de Griezelfabriek’ begint te lezen, gebeuren de vreemdste dingen. Grijp je kans op de Boekenbeurs! 'Benno en de Griezelfabriek' is het eerste jeugdboek van Eric cLaVie. Een gr-gr-boek (grappig griezelig) voor kinderen vanaf acht jaar. Warm aanbevolen!

BOE! BOE! BOEkenbeurs

Wanneer vroeger de dertiende op een vrijdag viel, verliet geen enkel schip de haven. De bemanningen durfden dat niet omdat vrijdag de dertiende ongeluk bracht. Daar moet ik ineens aan denken. Meester Frank vertelde ons dat een tijdje geleden in de klas. Vandaag vallen er ook twee dingen samen: het begin van de BOEKENBEURS en … HALLOWEEN! Twee dingen waar ik toevallig heel veel mee te maken heb. Maar ik heb geen schrik, hoor. Ik ga doodgewoon poepsimpel naar de boekenbeurs. Griezelschrik heb ik niet meer sinds ik in de Griezelfabriek ben geweest. En boekenschrik heb ik evenmin. Jij toch ook niet?

Ga je mijn boek bekijken, wanneer je naar de boekenbeurs komt? Benno en de Griezelfabriek ligt op je te wachten in de stand van de Standaard Uitgeverij en Manteau. Daar vind je ook de strips van Suske en Wiske en De Rode Ridder en Urbanus en boeken van onder anderen Marc de Bel. Je kan er lekker lang rondneuzen. Je mams of paps zullen in dezelfde stand immers zoet zijn met boeken van Tom Lanoye, Pieter Aspe, Herman Brusselmans of Tom Naegels. Als je ze met die beroemde schrijversnamen niet kunt lokken, heb ik nog dit geheime wapen voor je. Zeg ze het toverwoord: ‘Goedele Liekens’. Als ze dan nog steeds niet bijten, stuur je maar een S.O.S. uit, want dan weet ik het ook niet meer. Tot op de boekenbeurs?

Oh ja, wil je dat Eric iets in jouw exemplaar van ‘Benno en de Griezelfabriek’ schrijft? Dat kan! Hij zit aan een tafeltje met zijn speciale signeerpen op vrijdag 6 november van 12 tot 14 uur en op zondag 8 november van 16 tot 18 uur.

Fietsen met de politie

In onze klas is een meneer van de politie komen vertellen dat we heel voorzichtig moeten zijn op straat. Zeker als we fietsen moeten we goed uitkijken. Daarna gingen we met zijn allen een fietstochtje maken. De meneer van de politie is toen van zijn fiets gevallen. Dat was grappig!

Ridders van bomen

Net reed ik op mijn fiets door een laan met bomen die nog bijna allemaal hun bladeren hebben. Mooi zo! Die bomen zijn mijn helden. Ik zie ze als stoere ridders in een houten harnas die met hun takken dapper de herfst van zich afslaan. Nu en dan verliezen ze toch een blaadje, van de seizoenen kan je niet winnen. Maar wat een strijd leveren ze!

Spoken in het vertelhuis Seefhoek

Halleluja! Scholieren hebben Eric zijn vuurdoop gegeven: hij heeft voor de eerste keer voorgelezen uit zijn – of beter: uit MIJN boek. Deze morgen was hij in het vertelhuis Seefhoek in de Lange Beeldekensstraat in Antwerpen. De gewillige slachtoffers waren de jongens en meisjes van 4 A en 4 B van de basisschool Sint-Maria. Wat kunnen die mooi in koor ‘Goeiemorgen meneer’ zeggen! Toen is Eric beginnen spoken, ik bedoel voorlezen. Snurk snurk, gaap gaap! Nee hoor, er is niemand in slaap gevallen. Enkel de juffen, die van grote schrik helemaal op de achterste rij waren gaan zitten, hebben een uiltje geknapt. Oehoe … dat is maar een grapje hoor. Ze waren helemaal niet bang en ze zijn ook niet ingedommeld. En er is niemand gillend naar buiten gelopen. Dus zo griezelig zal het wel niet geweest zijn. Er is zelfs veel gelachen. Mooi zo. Eric mag dat van mij vaker doen, dat voorlezen. En tegen de meiden en de kerels van 4 A en 4 B zeg ik: fijn dat jullie er waren. En denk eraan: lezen is gezond.

Mijn straf

Mams is kwaad om me. Iemand heeft geklikt! Zij weet van het waterpistool en de peper en nu mag ik het hele weekend de deur niet uit. Huisarrest. Maar het ergste moet nog komen: ik moet van haar mijn zolderkamer opruimen. Ik haat opruimen en ik haat het wanneer alles netjes op orde staat. In al die netheid vind ik nooit mijn spullen terug! Ik laat veel liever alles rondslingeren. Dan zie je tenminste waar alles ligt.

Ik schiet Joris zijn kop eraf!

De hele dag liepen Joris en ik met onze pistolen in onze boekentas rond. Heel even dacht ik dat meester Frank het ging ontdekken. Je mag in onze school namelijk geen pistool meebrengen. Na de bel van vier gingen we dan naar de wei. Heel de klas was meegekomen om te zien hoe ons duel zou aflopen. Joris en ik stonden rug tegen rug. Ik klemde mijn pistool stevig in de hand. Toen deden we ieder tien passen en draaiden we ons om. Ik mikte op de stomme kop van Joris die zijn tong naar me uitstak omdat hij dacht dat ik toch zou missen. Maar dat had hij lelijk mis! Ik haalde de trekker over en schoot hem recht in zijn neus. Hij schrok zo hard dat hij meteen zijn revolver liet zakken, de trekker overhaalde en zichzelf helemaal nat maakte. Zijn broek droop, het leek wel of hij erin gepi… je weet wel. Toen begon hij als een bezetene aan zijn neus te pulken en te niezen en nog eens te niezen en nog wat harder te niezen. Zal ik je mijn geheim verklappen? Ik had mijn waterpistool gevuld met het kookvocht van spruitjes waar ik een heel potje peper had bijgedaan. Wedden dat Joris het hele weekend blijft niezen en maandag met een rode neus naar school komt. Eigen schuld, dikke bult. Nu kan hij echt de clown uithangen!

Ik ben uitgedaagd voor een duel

Joris heeft me weer eens uitgelachen toen ik in mijn haar krabte. Kan ik eraan doen dat mijn hoofd jeukt? Het gebeurde in de gang, net voor we in de klas gingen. Hij stond achter me en fluisterde ‘luizenkop’. Wel, ik heb nog liever een luizenkop dan geen kop! Ik draaide me om en heb keihard op zijn voet gestampt. Ik denk niet dat hij er veel van heeft gevoeld want hij gaf geen kik. Nu ben ik door hem uitgedaagd voor een duel, morgen om vier uur in de wei achter onze school.

Vaarwel meneer Nys!

Ik schrok toen ik deze morgen op de radio hoorde dat Jef Nys is gestorven. Heb jij al strips van Jommeke gelezen? Tuurlijk! Ik denk dat je in heel België niemand vindt, geen kind, geen paps of mams, geen oma of opa, die Jommeke niet kent. En nu is de papa van Jommeke gestorven. Vaarwel meneer Nys! U bent er nu niet meer, maar Jommeke blijft.

Wie ontmaskert de lichtdief?

Er is een dief in onze school! Lien heeft haar fiets deze morgen in het rek gezet en toen de school gedaan was en zij haar fiets weer uit het rek haalde, waren haar voor- en haar achterlicht weg. Help mee de dief vangen! De lichtjes zijn gemakkelijk te herkennen: dat van vooraan is wit en dat van achteraan is rood. Je ziet ze van ver, zeker in het donker, want dan geven ze licht. Als de dief ze tenminste durft aan te steken.

Pompoensoep mislukt (te heet)

HA HA HA … Eric is in de keuken pompoensoep aan het maken. Je weet wel, de soep waarvan ik … TSJOE! … het recept heb opgeschreven, vorige week. Het staat HA HA … hier op mijn blog. Je moet wat naar beneden scrollen met het wieltje van je TJSOE! … muis. Hij heeft het HATSJOE! … dekseltje van het … HATSJOE! … pepervat laten vallen. Stomme … TSJOE … rik!

Theater

Eric heeft vandaag geen tijd voor mij. Als hij maar niet wordt zoals mams, die is zo druk bezig met het halloweenfeest dat zij voor onze school organiseert, dat wij elkaar haast niet meer zien. Ik begin stilaan te denken dat zij niet meer weet hoe ik eruit zie.

Wat Eric dan wel doet? Hij speelt theater. Hij doet alsof hij een politieagent, een rijkswachter en een oud mannetje is, allemaal in hetzelfde toneelstuk! Wie trapt daar nu in?! Hij zou beter wat beginnen te oefenen met lezen in mijn boek, want volgende week is het zover: dan moet hij naar de stadsbibliotheek in Antwerpen om voor te lezen.

Benno in het uitstalraam!

Ik heb het zelf gezien: in de Standaard Boekhandel van Edegem staat mijn boek nu in het uitstalraam. Aandacht aandacht! Ik doe een oproep aan alle boekverkopers in Vlaanderen en Nederland om dit voorbeeld te volgen.

De lekkerste pompoensoep van de hele wereld

Pompoenen! Ze liggen weer in de winkel. Grote, gele en oranje pompoenen. Mams maakt daar de lekkerste pompoensoep van de hele wereld mee. Ik ken haar geheim niet en ze wil het me ook niet verklappen. Maar zulke pompoensoep heb ik nog nooit ergens anders geproefd. Zelfs niet in de Griezelfabriek. Je kan het zelf proberen. Hier is een recept:

Fruit 1 fijn gesneden ui glazig in olie en voeg er 1 kg pompoen bij, 1 wortel en 1 liter groentebouillon, laat alles zacht pruttelen op het vuur tot de groenten zacht zijn. Voeg er dan 1 eetlepel geconcentreerde tomatenpuree aan toe en steek de staafmixer in de soep. Dat is het leukst, maar zorg er wel voor dat de schroef van de mixer onder blijft, anders hangt de keuken vol troep. Haal dan peper en zout uit de kast en strooi naar smaak.

Is je pompoensoep gelukt? Laat me dan weten of je ze lekker vindt. Maar zo supertastisch als die van mams? Nee, dat maak je me niet wijs. Je mag me altijd uitnodigen om te proeven, natuurlijk.

In zwembroek naar school

Het is vanmorgen zo koud! Als ik nu een Eskimo was, dan zou ik het misschien leuk vinden, zo’n frisse neus. Maar ik ben Benno! Ik heb het liever warm dan koud. Welk seizoen vind jij het leukst? De zomer? En wat voor een zomer? Een lekker warme zomer, natuurlijk! Eentje zoals er nu net voorbij is. Oerkiwoerkipoerki! Als ik het kon, ik schafte de winter af. Dan zouden we nu allemaal in zwembroek naar school kunnen.

Een vroege Sinterklaas

Niks grote reep chocolade. Deze morgen lag bij mijn groeischoenen een appel met een briefje erbij: ‘Een appeltje voor mijn duiveltje! Kusje van mams’. Is het niet genoeg dat ze de hele dag Queen Halloween is? Nu gaat ze ook nog voor Sinterklaas spelen!

Mijn groeischoenen

Ik heb nieuwe schoenen gekregen. Ik heb ze nu aan mijn voeten. Het zijn er tweedehandse. Mams heeft ze op school gekregen van meester Oswald. Meester Oswald had ze twee weken geleden gekocht voor Mike, dat is zijn zoon. Maar die was plotseling beginnen groeien. Op een week tijd liep hij van maatje 32 naar maatje 35. Ik weet dus zeker dat hij zijn schoenen - mijn schoenen nu - niet vaak heeft gedragen. Wacht eens even. Misschien zijn die schoenen wel toverschoenen en begint alles wat je erin stopt te groeien. Als dat waar is! Weet je wat ik doe? Straks, voor ik ga slapen, stop ik in elke schoen een speelgoedautootje. Mijn twee mooiste! Heb ik morgen misschien twee echte Ferrari's!

Hé, mijn buik gromt. Ik krijg honger en mams is weer niet thuis. Ik ga in de keuken een boterhammetje met hagelslag maken. Zouden mijn groeischoenen ook werken met hagelslag? Een grote, dikke reep chocolade, dat zou smaken!

De schrijver moet leren schrijven

Ik heb Eric een stapel kladpapier gegeven, zodat hij kan trainen. Nu zit hij daar te kribbelen en te krabbelen als een peuter met een kleurpotlood. Hij heeft nog veel werk, want zijn schrijvershandtekening lijkt nergens op! En dan dat geschrift van hem. Als meester Frank dat ziet! Nee, zolang hij er niet in slaagt om twee leesbare regels uit zijn pen te laten vloeien, mag hij van mij niet gaan slapen.

Hoe heeft hij Benno & de Griezelfabriek dan geschreven? Op zijn computer natuurlijk! Grote mensen lijken wel verslaafd aan die tokkelkastjes. Als morgen alle stroom uitvalt, staan ze met hun handen in het haar. Hallo! Er is ook nog een leven naast het scherm, hoor!

Mijn eerste fan!

Ik heb gisteravond mijn eerste fan gezien. Iemand die in de boekwinkel mijn boek is gaan kopen en er al meteen in was beginnen lezen. Ze zat aan een tafeltje in het café van het Fakkeltheater in Antwerpen, met haar broer en haar ouders. Ze heet Lotte. Ik vind haar een erg lief meisje. Ze is tien, net als ik. Oeki-woeki-spoeki-woeki! Ze vroeg Eric om een boodschap in haar boek te schrijven. Leuk! Ik moet wel zeggen: Eric voelde zich erg onwennig, een beetje verlegen zelfs. Hij is dat nog niet gewoon, weet je. Hij vroeg zelfs: 'heb ik je naam wel juist geschreven?' Hoe kan je een naam als Lotte nu verkeerd schrijven?! Toch niet met één 't' zeker? Hij moet dringend wat gaan oefenen met dat signeren, want binnen enkele weken mag hij dat op de boekenbeurs gaan doen!

Bib bib hoera!

Eric is gisteren een hele dag bezig geweest om mailtjes te sturen naar zijn vrienden. Hij doet dat om reclame te maken voor mij. Deze morgen kreeg hij in de bibliotheek van Edegem te horen dat ze daar al meteen twee boeken hadden besteld. In de Standaard Boekhandel lag een hele stapel Benno's en de verkoopster zei dat ze mijn boek ook in het uitstalraam ging leggen. Dat is goed nieuws!

Wie is Eric cLaVie?

Je vraagt je misschien af wie die Eric cLaVie is, die mijn berichtjes plaatst. Wel, dat is mijn papa. Niet mijn echte papa, natuurlijk, want mijn echte papa is ... Oeps! Mondje dicht. Dat ontdek je wel als je mijn avonturen leest. Ik bedoel, Eric is diegene die mij bedacht heeft. Hij is mijn aller-aller-allerfavorietste schrijver (samen met Marc de Bel en Mark Tijsmans). Op een dag tokkelde hij wat op zijn schootcomputer en patat! Daar stond ik. Het klikte meteen tussen ons. We zijn de beste vrienden geworden en daarom hebben we afgesproken om samen dit dagboek bij te houden en jullie vragen en berichtjes te beantwoorden.

Hallo! Ik ben Benno en dit is mijn blog.

Vind je het raar dat een jongen uit een boek plotseling op het internet een soort van dagboek gaat schrijven?

Daar is niets geks aan. Iedereen kan bloggen. Jij ook! Vraag maar aan je mama of papa. Misschien hebben die zelf ook een blog.

Trouwens, als je in de Griezelfabriek bent geweest, zoals ik, dan kijk je van niets nog raar op.

Weet je waar ik gisteren was? In de boekwinkel. Ik zag daar mijn eigen boek op de boekenplank staan. Jongens, was dat even schrikken! Maar nu ben ik het al een beetje gewoon. De uitgever heeft me gezegd dat ik in Nederland en in Vlaanderen in bijna alle boekwinkels te koop ben. En zelfs in de boekwinkels op het internet.

Nu begin ik al stilletjes te hopen dat héél de wereld over mijn avonturen in de Griezelfabriek gaat lezen. En dat jij dan mee in mijn dagboek schrijft, hier op deze blog. Want ik ben natuurlijk wel benieuwd naar wat jij van de Griezelfabriek vindt.