De meneer die elke vrijdag aan de ingang van de Delhaize accordeon speelt, is zijn deuntjes kwijt. Hij trok een scheurtje in het ribbelding van zijn instrument en langs daar zijn ze ontsnapt. Ik zag het gebeuren, ik stond er net op te kijken. Fwiet triela troela hopsa faldara zongen ze, terwijl ze zich door het gaatje wurmden en in de vrije lucht alle kanten op dansten. De meeste deuntjes kan je alleen horen, maar deze kon ik ook zien. Ze waren zo levend als vogeltjes. Misschien is die accordeonspeler wel een tovenaar! Twee vlogen in de boodschappentas van een oud vrouwtje. Die brengt vanaf nu in de winkel haar eigen muziek mee. En eentje kroop onder de pet van een politieagent die op het kruispunt het verkeer stond te regelen. Als hij nu op zijn fluitje blaast komt er een walsje uit.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten