BOE! BOE! BOEkenbeurs

Wanneer vroeger de dertiende op een vrijdag viel, verliet geen enkel schip de haven. De bemanningen durfden dat niet omdat vrijdag de dertiende ongeluk bracht. Daar moet ik ineens aan denken. Meester Frank vertelde ons dat een tijdje geleden in de klas. Vandaag vallen er ook twee dingen samen: het begin van de BOEKENBEURS en … HALLOWEEN! Twee dingen waar ik toevallig heel veel mee te maken heb. Maar ik heb geen schrik, hoor. Ik ga doodgewoon poepsimpel naar de boekenbeurs. Griezelschrik heb ik niet meer sinds ik in de Griezelfabriek ben geweest. En boekenschrik heb ik evenmin. Jij toch ook niet?

Ga je mijn boek bekijken, wanneer je naar de boekenbeurs komt? Benno en de Griezelfabriek ligt op je te wachten in de stand van de Standaard Uitgeverij en Manteau. Daar vind je ook de strips van Suske en Wiske en De Rode Ridder en Urbanus en boeken van onder anderen Marc de Bel. Je kan er lekker lang rondneuzen. Je mams of paps zullen in dezelfde stand immers zoet zijn met boeken van Tom Lanoye, Pieter Aspe, Herman Brusselmans of Tom Naegels. Als je ze met die beroemde schrijversnamen niet kunt lokken, heb ik nog dit geheime wapen voor je. Zeg ze het toverwoord: ‘Goedele Liekens’. Als ze dan nog steeds niet bijten, stuur je maar een S.O.S. uit, want dan weet ik het ook niet meer. Tot op de boekenbeurs?

Oh ja, wil je dat Eric iets in jouw exemplaar van ‘Benno en de Griezelfabriek’ schrijft? Dat kan! Hij zit aan een tafeltje met zijn speciale signeerpen op vrijdag 6 november van 12 tot 14 uur en op zondag 8 november van 16 tot 18 uur.

Fietsen met de politie

In onze klas is een meneer van de politie komen vertellen dat we heel voorzichtig moeten zijn op straat. Zeker als we fietsen moeten we goed uitkijken. Daarna gingen we met zijn allen een fietstochtje maken. De meneer van de politie is toen van zijn fiets gevallen. Dat was grappig!

Ridders van bomen

Net reed ik op mijn fiets door een laan met bomen die nog bijna allemaal hun bladeren hebben. Mooi zo! Die bomen zijn mijn helden. Ik zie ze als stoere ridders in een houten harnas die met hun takken dapper de herfst van zich afslaan. Nu en dan verliezen ze toch een blaadje, van de seizoenen kan je niet winnen. Maar wat een strijd leveren ze!

Spoken in het vertelhuis Seefhoek

Halleluja! Scholieren hebben Eric zijn vuurdoop gegeven: hij heeft voor de eerste keer voorgelezen uit zijn – of beter: uit MIJN boek. Deze morgen was hij in het vertelhuis Seefhoek in de Lange Beeldekensstraat in Antwerpen. De gewillige slachtoffers waren de jongens en meisjes van 4 A en 4 B van de basisschool Sint-Maria. Wat kunnen die mooi in koor ‘Goeiemorgen meneer’ zeggen! Toen is Eric beginnen spoken, ik bedoel voorlezen. Snurk snurk, gaap gaap! Nee hoor, er is niemand in slaap gevallen. Enkel de juffen, die van grote schrik helemaal op de achterste rij waren gaan zitten, hebben een uiltje geknapt. Oehoe … dat is maar een grapje hoor. Ze waren helemaal niet bang en ze zijn ook niet ingedommeld. En er is niemand gillend naar buiten gelopen. Dus zo griezelig zal het wel niet geweest zijn. Er is zelfs veel gelachen. Mooi zo. Eric mag dat van mij vaker doen, dat voorlezen. En tegen de meiden en de kerels van 4 A en 4 B zeg ik: fijn dat jullie er waren. En denk eraan: lezen is gezond.

Mijn straf

Mams is kwaad om me. Iemand heeft geklikt! Zij weet van het waterpistool en de peper en nu mag ik het hele weekend de deur niet uit. Huisarrest. Maar het ergste moet nog komen: ik moet van haar mijn zolderkamer opruimen. Ik haat opruimen en ik haat het wanneer alles netjes op orde staat. In al die netheid vind ik nooit mijn spullen terug! Ik laat veel liever alles rondslingeren. Dan zie je tenminste waar alles ligt.

Ik schiet Joris zijn kop eraf!

De hele dag liepen Joris en ik met onze pistolen in onze boekentas rond. Heel even dacht ik dat meester Frank het ging ontdekken. Je mag in onze school namelijk geen pistool meebrengen. Na de bel van vier gingen we dan naar de wei. Heel de klas was meegekomen om te zien hoe ons duel zou aflopen. Joris en ik stonden rug tegen rug. Ik klemde mijn pistool stevig in de hand. Toen deden we ieder tien passen en draaiden we ons om. Ik mikte op de stomme kop van Joris die zijn tong naar me uitstak omdat hij dacht dat ik toch zou missen. Maar dat had hij lelijk mis! Ik haalde de trekker over en schoot hem recht in zijn neus. Hij schrok zo hard dat hij meteen zijn revolver liet zakken, de trekker overhaalde en zichzelf helemaal nat maakte. Zijn broek droop, het leek wel of hij erin gepi… je weet wel. Toen begon hij als een bezetene aan zijn neus te pulken en te niezen en nog eens te niezen en nog wat harder te niezen. Zal ik je mijn geheim verklappen? Ik had mijn waterpistool gevuld met het kookvocht van spruitjes waar ik een heel potje peper had bijgedaan. Wedden dat Joris het hele weekend blijft niezen en maandag met een rode neus naar school komt. Eigen schuld, dikke bult. Nu kan hij echt de clown uithangen!

Ik ben uitgedaagd voor een duel

Joris heeft me weer eens uitgelachen toen ik in mijn haar krabte. Kan ik eraan doen dat mijn hoofd jeukt? Het gebeurde in de gang, net voor we in de klas gingen. Hij stond achter me en fluisterde ‘luizenkop’. Wel, ik heb nog liever een luizenkop dan geen kop! Ik draaide me om en heb keihard op zijn voet gestampt. Ik denk niet dat hij er veel van heeft gevoeld want hij gaf geen kik. Nu ben ik door hem uitgedaagd voor een duel, morgen om vier uur in de wei achter onze school.

Vaarwel meneer Nys!

Ik schrok toen ik deze morgen op de radio hoorde dat Jef Nys is gestorven. Heb jij al strips van Jommeke gelezen? Tuurlijk! Ik denk dat je in heel België niemand vindt, geen kind, geen paps of mams, geen oma of opa, die Jommeke niet kent. En nu is de papa van Jommeke gestorven. Vaarwel meneer Nys! U bent er nu niet meer, maar Jommeke blijft.

Wie ontmaskert de lichtdief?

Er is een dief in onze school! Lien heeft haar fiets deze morgen in het rek gezet en toen de school gedaan was en zij haar fiets weer uit het rek haalde, waren haar voor- en haar achterlicht weg. Help mee de dief vangen! De lichtjes zijn gemakkelijk te herkennen: dat van vooraan is wit en dat van achteraan is rood. Je ziet ze van ver, zeker in het donker, want dan geven ze licht. Als de dief ze tenminste durft aan te steken.

Pompoensoep mislukt (te heet)

HA HA HA … Eric is in de keuken pompoensoep aan het maken. Je weet wel, de soep waarvan ik … TSJOE! … het recept heb opgeschreven, vorige week. Het staat HA HA … hier op mijn blog. Je moet wat naar beneden scrollen met het wieltje van je TJSOE! … muis. Hij heeft het HATSJOE! … dekseltje van het … HATSJOE! … pepervat laten vallen. Stomme … TSJOE … rik!

Theater

Eric heeft vandaag geen tijd voor mij. Als hij maar niet wordt zoals mams, die is zo druk bezig met het halloweenfeest dat zij voor onze school organiseert, dat wij elkaar haast niet meer zien. Ik begin stilaan te denken dat zij niet meer weet hoe ik eruit zie.

Wat Eric dan wel doet? Hij speelt theater. Hij doet alsof hij een politieagent, een rijkswachter en een oud mannetje is, allemaal in hetzelfde toneelstuk! Wie trapt daar nu in?! Hij zou beter wat beginnen te oefenen met lezen in mijn boek, want volgende week is het zover: dan moet hij naar de stadsbibliotheek in Antwerpen om voor te lezen.

Benno in het uitstalraam!

Ik heb het zelf gezien: in de Standaard Boekhandel van Edegem staat mijn boek nu in het uitstalraam. Aandacht aandacht! Ik doe een oproep aan alle boekverkopers in Vlaanderen en Nederland om dit voorbeeld te volgen.

De lekkerste pompoensoep van de hele wereld

Pompoenen! Ze liggen weer in de winkel. Grote, gele en oranje pompoenen. Mams maakt daar de lekkerste pompoensoep van de hele wereld mee. Ik ken haar geheim niet en ze wil het me ook niet verklappen. Maar zulke pompoensoep heb ik nog nooit ergens anders geproefd. Zelfs niet in de Griezelfabriek. Je kan het zelf proberen. Hier is een recept:

Fruit 1 fijn gesneden ui glazig in olie en voeg er 1 kg pompoen bij, 1 wortel en 1 liter groentebouillon, laat alles zacht pruttelen op het vuur tot de groenten zacht zijn. Voeg er dan 1 eetlepel geconcentreerde tomatenpuree aan toe en steek de staafmixer in de soep. Dat is het leukst, maar zorg er wel voor dat de schroef van de mixer onder blijft, anders hangt de keuken vol troep. Haal dan peper en zout uit de kast en strooi naar smaak.

Is je pompoensoep gelukt? Laat me dan weten of je ze lekker vindt. Maar zo supertastisch als die van mams? Nee, dat maak je me niet wijs. Je mag me altijd uitnodigen om te proeven, natuurlijk.

In zwembroek naar school

Het is vanmorgen zo koud! Als ik nu een Eskimo was, dan zou ik het misschien leuk vinden, zo’n frisse neus. Maar ik ben Benno! Ik heb het liever warm dan koud. Welk seizoen vind jij het leukst? De zomer? En wat voor een zomer? Een lekker warme zomer, natuurlijk! Eentje zoals er nu net voorbij is. Oerkiwoerkipoerki! Als ik het kon, ik schafte de winter af. Dan zouden we nu allemaal in zwembroek naar school kunnen.

Een vroege Sinterklaas

Niks grote reep chocolade. Deze morgen lag bij mijn groeischoenen een appel met een briefje erbij: ‘Een appeltje voor mijn duiveltje! Kusje van mams’. Is het niet genoeg dat ze de hele dag Queen Halloween is? Nu gaat ze ook nog voor Sinterklaas spelen!

Mijn groeischoenen

Ik heb nieuwe schoenen gekregen. Ik heb ze nu aan mijn voeten. Het zijn er tweedehandse. Mams heeft ze op school gekregen van meester Oswald. Meester Oswald had ze twee weken geleden gekocht voor Mike, dat is zijn zoon. Maar die was plotseling beginnen groeien. Op een week tijd liep hij van maatje 32 naar maatje 35. Ik weet dus zeker dat hij zijn schoenen - mijn schoenen nu - niet vaak heeft gedragen. Wacht eens even. Misschien zijn die schoenen wel toverschoenen en begint alles wat je erin stopt te groeien. Als dat waar is! Weet je wat ik doe? Straks, voor ik ga slapen, stop ik in elke schoen een speelgoedautootje. Mijn twee mooiste! Heb ik morgen misschien twee echte Ferrari's!

Hé, mijn buik gromt. Ik krijg honger en mams is weer niet thuis. Ik ga in de keuken een boterhammetje met hagelslag maken. Zouden mijn groeischoenen ook werken met hagelslag? Een grote, dikke reep chocolade, dat zou smaken!

De schrijver moet leren schrijven

Ik heb Eric een stapel kladpapier gegeven, zodat hij kan trainen. Nu zit hij daar te kribbelen en te krabbelen als een peuter met een kleurpotlood. Hij heeft nog veel werk, want zijn schrijvershandtekening lijkt nergens op! En dan dat geschrift van hem. Als meester Frank dat ziet! Nee, zolang hij er niet in slaagt om twee leesbare regels uit zijn pen te laten vloeien, mag hij van mij niet gaan slapen.

Hoe heeft hij Benno & de Griezelfabriek dan geschreven? Op zijn computer natuurlijk! Grote mensen lijken wel verslaafd aan die tokkelkastjes. Als morgen alle stroom uitvalt, staan ze met hun handen in het haar. Hallo! Er is ook nog een leven naast het scherm, hoor!

Mijn eerste fan!

Ik heb gisteravond mijn eerste fan gezien. Iemand die in de boekwinkel mijn boek is gaan kopen en er al meteen in was beginnen lezen. Ze zat aan een tafeltje in het café van het Fakkeltheater in Antwerpen, met haar broer en haar ouders. Ze heet Lotte. Ik vind haar een erg lief meisje. Ze is tien, net als ik. Oeki-woeki-spoeki-woeki! Ze vroeg Eric om een boodschap in haar boek te schrijven. Leuk! Ik moet wel zeggen: Eric voelde zich erg onwennig, een beetje verlegen zelfs. Hij is dat nog niet gewoon, weet je. Hij vroeg zelfs: 'heb ik je naam wel juist geschreven?' Hoe kan je een naam als Lotte nu verkeerd schrijven?! Toch niet met één 't' zeker? Hij moet dringend wat gaan oefenen met dat signeren, want binnen enkele weken mag hij dat op de boekenbeurs gaan doen!

Bib bib hoera!

Eric is gisteren een hele dag bezig geweest om mailtjes te sturen naar zijn vrienden. Hij doet dat om reclame te maken voor mij. Deze morgen kreeg hij in de bibliotheek van Edegem te horen dat ze daar al meteen twee boeken hadden besteld. In de Standaard Boekhandel lag een hele stapel Benno's en de verkoopster zei dat ze mijn boek ook in het uitstalraam ging leggen. Dat is goed nieuws!

Wie is Eric cLaVie?

Je vraagt je misschien af wie die Eric cLaVie is, die mijn berichtjes plaatst. Wel, dat is mijn papa. Niet mijn echte papa, natuurlijk, want mijn echte papa is ... Oeps! Mondje dicht. Dat ontdek je wel als je mijn avonturen leest. Ik bedoel, Eric is diegene die mij bedacht heeft. Hij is mijn aller-aller-allerfavorietste schrijver (samen met Marc de Bel en Mark Tijsmans). Op een dag tokkelde hij wat op zijn schootcomputer en patat! Daar stond ik. Het klikte meteen tussen ons. We zijn de beste vrienden geworden en daarom hebben we afgesproken om samen dit dagboek bij te houden en jullie vragen en berichtjes te beantwoorden.

Hallo! Ik ben Benno en dit is mijn blog.

Vind je het raar dat een jongen uit een boek plotseling op het internet een soort van dagboek gaat schrijven?

Daar is niets geks aan. Iedereen kan bloggen. Jij ook! Vraag maar aan je mama of papa. Misschien hebben die zelf ook een blog.

Trouwens, als je in de Griezelfabriek bent geweest, zoals ik, dan kijk je van niets nog raar op.

Weet je waar ik gisteren was? In de boekwinkel. Ik zag daar mijn eigen boek op de boekenplank staan. Jongens, was dat even schrikken! Maar nu ben ik het al een beetje gewoon. De uitgever heeft me gezegd dat ik in Nederland en in Vlaanderen in bijna alle boekwinkels te koop ben. En zelfs in de boekwinkels op het internet.

Nu begin ik al stilletjes te hopen dat héél de wereld over mijn avonturen in de Griezelfabriek gaat lezen. En dat jij dan mee in mijn dagboek schrijft, hier op deze blog. Want ik ben natuurlijk wel benieuwd naar wat jij van de Griezelfabriek vindt.